Reflectie verslag 'monument der wachtende'. Beeldend onderwijs.

Opdracht: De opdracht was om een ‘monument der wachtende’ te maken door middel van boetseren.  In de klas stonden de beeldjes van een andere klas dus die heb ik wel even bekeken ter inspiratie. Ik wou wel iets origineels maken, want ik zag al dat er heel veel van hetzelfde was gemaakt. Ik dacht al snel aan een man die aan het liften was langs de weg.

Vorm: In mijn beeldje heb ik diepte proberen te krijgen door kleren en haar te maken. Ik heb dat zo proberen te doen dat je ziet dat z’n shirt op zijn huid zit door dat gedeelte dikker te maken en het niet een geheel is.

Materie: Tijdens het maken van het beeldje heb ik gewerkt met een stuk klei, een potje water en verschillende gereedschappen waarmee je structuren en details kon aanbrengen op je beeldje.

Ik vond het erg leuk met klei te werken. Het was weer is even wat anders dan werken met verf. Ik vind het fijn om te werken met klei, omdat het fijn aanvoelt en je er enorm veel mee kan doen. Stel er is iets fout gegaan dan kan je het gewoon weer veranderen en dat vind ik heel fijn.

Beschouwing: Om mij te laten inspireren heb ik naar de beeldjes gekeken van de vorige klas die nog in het lokaal stonden. Ook had de docent een power point met een aantal beelden en plaatsjes van wachtende mensen.  Zo kom je op veel ideeën, maar die zag ik allemaal al terug komen in het werk van de andere. Ik zelf heb niks qua plaatsjes opgezocht via internet. Ik begon gewoon met het bedenken waar ik aan dacht bij een wachtend persoon. Ineens kwam ik op het idee om een liftende man te maken die wacht tot hij een lift krijgt.

Ik werd gestimuleerd om met het materiaal te werken, door de beeldjes van de andere klas. Je ziet namelijk details die zijn gemaakt met het materiaal, dus dan ga je dat zelf ook gebruiken. 

Werkwijze: Ik heb al best vaak met klei gewerkt, dus ik had wel enig idee hoe ik ermee om moest gaan. Wat ik nieuw heb ontdekt over het werken met klei is dat je voor je ermee gaat werken eerst moet walken met de klei. Dat is een proces waarbij je zorgt dat alle lucht uit de klei word gehaald. Dat is belangrijk bij het opdrogen van de klei. Ook werd me nu pas duidelijk verteld dat je vanuit één geheel moet werken, want als je er losse stukken op gaat zetten heb je een grote kans dat die er bij het opdrogen vanaf vallen. En dat was dan ook hetgeen wat is wel lastig vond. Je had een klomp klei en vanuit daar moet je een hoofd, de armen en benen gaan vormen, dus dat is goed inschatten hoeveel klei je daarvoor nodig hebt.

Onderzoek: 

Stap 1: Iedereen kreeg een klomp klei waar je mee moest gaan walken om alle lucht eruit te halen. Daarna moest je er een bol van maken wat je basis werd van je beeldje. Vanuit die bol moest je een hoofd, hals, armen, benen, buik en voeten halen. Dat was best lastig aan het begin, want je moet heel goed inschatten hoeveel klei je voor elk gedeelte nodig hebt. 

Stap 2: Ik begon eerst met het hoofd en de hals, daarna de armen, vervolgens de benen en vanuit het uiteinde van de armen en benen maakte ik de handen en voeten. Toen ik dat had gedaan ben ik wat vorm aan gaan brengen in het gezicht zoals de hoed, de neus en de kaak. Ook heb ik toen het duimpje uit de hand gehaald wat een van de belangrijkste dingen was van mijn beeldje. Daardoor kan je namelijk zien dat het iemand is die aan het liften is. 

Stap 3: Toen ik dat had gedaan ben ik de klei gaan boetseren met een beetje water om er een mooi en glad geheel van te maken. Op de foto bij stap 2 is bijvoorbeeld te zien dat de arm die hij in zijn zak heeft nog helemaal niet goed bevestigd is aan het lichaam wat wel heel belangrijk is. 

Stap 4: Toen het beeldje zo goed als glad geboetseerd was ben ik met één van de gereedschappen lijntjes gaan zetten. De lijntjes waren voor mij de basis voor de kleren die ik het mannetje wou geven. Ook heb ik lijntjes getrokken die onder de hoed vandaan kwamen, wat haren moeten voorstellen. 

Stap 5: Om het beeldje diepte te geven ben ik de lijntjes die ik had getrokken aan de zijkanten glad gaan strijken om meer het effect te geven dat hij kleren aan had. Ook heb ik in de hals en bij de hand die in de broekzak zit wat klei weggehaald dat je echt ziet dat er diepte verschil in zit. De hals en de hand verdwijnen zo echt in iets. 

Toen ik dat had gedaan was ik klaar met mijn beeldje. 

Dit ben ik met het eindresultaat. 

Wat ik geslaagd vind ik dat ik een origineel wachtend mannetje heb gemaakt. Er was niemand anders die dit idee had, dus dat was wel leuk. Ook vind ik het geslaagd dat ik het mannetje heb kunnen laten staan. Je had namelijk snel het probleem dat het beeldje dan omviel en niet stevig genoeg was, maar daar had ik gelukkig geen last van. Wat ik ook wel goed vond gaan was dat het me vrijwel meteen lukte uit de bol klei een mannetje te vormen met redelijk goede verhoudingen. 

Wat beter kon gaan was het aanbrengen van wat meer detail zoals het maken van de kleren in het beeldje. Ik had daar nog meer aandacht aan willen besteden, zodat je meer het effect hebt dat hij echt kleren aan heeft.